Bijna een maand in Zuid-Afrika!

Bijna een maand geleden was ik druk met alle voorbereidingen en het afscheid nemen van iedereen. Zenuwachtig voor wat komen zou en erg benieuwd naar hoe het zou zijn. Nu, bijna een maand later, lijkt het wel of ik hier al jaren zit en ben ik helemaal ingeburgerd. De dagen vliegen voorbij en het is echt fijn om hier te zijn. Als ik nu denk aan mijn leven in Nederland, lijkt dat zo ver weg, maar ook zo druk en bezet. Hoe druk het werk hier ook is en hoeveel gedachten je bezetten, hier ervaar ik meer rust en tijd. Ook om het leven hier op aarde in een ander perspectief te zien en oog te hebben voor Gods werk op aarde. Het vertrouwen op God en het leven in afhankelijkheid is hier zoveel groter dan in Nederland. Daar is alles 'gewoon' en 'vanzelfsprekend' en kunnen we het meeste wel zelf oplossen.

Het werk blijft mooi en dankbaar. Soms besef ik amper met welke kinderen ik werk en wat hun achtergronden zijn. Op sommige gebieden zijn de kids hetzelfde als andere kinderen: zijn ondeugend, genieten van het spelen en zijn aanhankelijk. Af en toe wordt je dan ineens weer bewust gemaakt van hun verledens. Bijvoorbeeld als je een kleine meid moet verschonen en je de schrijnende gevolgen van mishandeling/verkrachting op haar lichaam ziet… Als een kind zomaar moet huilen en vraagt naar haar moeder… Als een kind gedrag vertoont wat duidelijk te wijten valt aan afschuwelijke voorbeelden van haar ouders… Maar ook weer zulk dankbaar werk als een meisje wat hier nog maar net is, tegen je zegt: auntie, I love you. Als je ineens een dikke knuffel krijgt omdat ze je de hele dag al gemist hebben. Als je een kleurplaat krijgt van een meisje omdat je zo’n lieve auntie bent. Of als je ’s avonds naar bed wil gaan en er ineens een bijna-echte slang in je bed ligt die een meisje er zoooo graag in wil leggen :)

Zaterdag zijn we met alle kids naar het strand bij Gordon’s Bay geweest. Wat heerlijk om te zien hoe de kinderen daarvan genoten hebben. Gillen, lachen, rennen, zoveel mogelijk jellyfish vangen, schelpen zoeken; het was genieten. Wel een hele organisatie om met zoveel kids te doen, vooral als er dan ook nog een band lek is van een auto. Je wordt dan wel creatief in het vinden van oplossingen, met z'n 16en in de auto - het kan hier allemaal. De zee was echt nog koud, desondanks kon ik niet ontkomen aan een duik in het water met kleren en al. Het weer is de laatste dagen ook echt heerlijk; summer is coming!

Wat de peuters betreft; het zindelijk worden vordert gestaag. Met veel geduld (en liefde natuurlijk) heb ik al heel wat natte en vieze broeken moeten verschonen. Het werken met een beloningssysteem met stickers en natuurlijk sweeties werkt stimulerend. Gelukkig is het mooi weer en kunnen ze gewoon buiten op het potje. De oudere kids vinden het erg interessant en dirigeren de kids wel naar de pot.

Over het onderwijs op de lagere school in Zuid-Afrika heb ik me de laatste dagen ook over verbaasd. Het aanleren van de basisvaardigheden verloopt op zijn andere, voor mij best wel ‘vreemde’ wijze. Bijvoorbeeld rekenen, alle sommetjes worden nog op de handen uitgerekend of met streepjes zetten. Voor je sommen boven de 100 hebt uitgerekend, ben je dus wel even bezig. Ook leren de kids in graad 1 (bij ons groep 3) al rekenen met breuken. Het leren lezen gebeurt via het herkennen van klanken. Ze starten al met het lezen van verhaaltjes centraal staat het uit het hoofd leren van woordbeelden. Kinderen kunnen dus al snel een verhaaltje lezen, maar als je dan vraagt per woord wat er staat, hebben ze geen idee. Het niveau van de meeste kids is dan ook echt laag. Ook de motivatie voor het leren is bij sommige kinderen soms ver te zoeken. Wij proberen ze ook zoveel mogelijk te stimuleren om te werken, omdat je alleen dan wat kan bereiken in deze cultuur. Tot en met 18 jaar zit je op dezelfde school in de klas met je leeftijdsgenootjes, ongeacht je niveau.

Op zondagavond gaan we nu af en toe naar de Christ Church in Somerset West. Wow, wat zijn deze mensen gastvrij en hartelijk. We werden van harte welkom geheten en gelijk benaderd. Hier kon ik wel het een en ander van leren en een voorbeeld aan nemen. Met een aantal van hen zijn we al een dagje uit geweest naar echte Afrikaanse markt en een winetasting, erg leuk! Door de week doen we nu ook mee met de bijbelstudies van de jongerengroep. Leuk om ook buiten Goeie Hoop contacten te hebben. Zij weten natuurlijk de ins en outs van Zuid-Afrika, we hebben al genoeg tips gehad voor onze dagjes vrij.

Afgelopen vrijdag hadden we onze dag vrij; we hebben een indrukwekkende trip naar het Robbeneiland gedaan. Vanaf de haven van het Victoria & Alfred Waterfront in Kaapstad zijn we naar Robbeneiland gevaren. Daar hebben we van een ex-gevangene een rondleiding gehad door de gevangenis waar de vrijheidsstrijder Nelson Mandela 27 jaar heeft vastgezeten. Indrukwekkend als je zijn verhaal hoort en zijn acceptatie van zijn gevangenschap - dit is nog maar recent beëindigd. Indrukwekkend als je hoort dat hij geen wraakgevoelens heeft, hij stelt zijn hoop op de kinderen en de toekomst van Zuid-Afrika. Respect!

Volgende week starten we met Afrikaanse les bij de buurvrouw (zomaar spontaan aangeboden). Het Afrikaans lijkt erg veel op het Nederlands en als je ‘stadig’ praat verstaan ze het Nederlands en wij het Afrikaans. Lastig soms omdat de klanken van de klinkers zo anders zijn. Bij sommige woorden moet je echt oppassen, omdat ze zo’n andere betekenis hebben. Dit zorgt af en toe voor vermakelijke situaties. Leuke woorden zijn bijvoorbeeld karrekie (auto), plakkies (slippers), dankie (dankjewel), gesluit (gesloten), kos (eten), stadig (langzaam), ons/julle/hulle (wij/jullie/zij). Best handig als je engels niet toereikend genoeg is en je soms even op het Nederlands terugvalt.

Volgende week hoop ik ook te starten met de emotionele intelligentielessen. De kinderen vinden het soms zo moeilijk om emoties te tonen en al helemaal om erover te praten. Ik ga starten met de meiden van 7-12. Ook het zelfvertrouwen en zelfwaardering van de kinderen is zo laag. Hier wil met hen over praten en activiteiten ondernemen om dit te stimuleren, erg leuk!

Verder zijn we al gestart met de voorbereidingen voor de kerst. Ideeën hebben we al genoeg. We willen er in ieder geval een onvergetelijke kerst van maken!

Als jullie in Nederland een steentje bij willen dragen aan het werk hier in Goeie Hoop kan dat natuurlijk. Jullie gebed voor deze kinderen is hard nodig. Ook alles medewerkers die hier hun steentje bijdragen hebben elke dag weer kracht en wijsheid nodig. Daarnaast is praktische hulp ook nodig natuurlijk. De kids hier hebben een nieuwe schooltas nodig, maar deze zijn hier erg duur en het geld is er nog niet voor. Mocht u of jij iets kunnen missen dan kan dit overgemaakt worden naar mijn rekeningnummer: 956816347 t.n.v. W. Knulst, o.v.v. Rugtassen Goeie Hoop. Alvast heel hartelijk bedankt!

Oja, ik heb m’n eerste post uit Nederland ontvangen, superleuk; bedankt daarvoor! Elke keer als er weer post gehaald is (ja, je moet dat zelf ophalen, postbodes bestaan hier niet), is het weer spannend of er post bij zit :)

Heel veel liefs en weer een Afrikaans drukkie van mij!

Willemijn Knulst
PostNet suite 80
Private bag X4
Gordon’s Bay 7151
South Africa