Somerkersfees en bijna niejaar!
Door: Willemijn Knulst
Blijf op de hoogte en volg Willemijn
29 December 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Het einde van het jaar, ik heb het nog nooit zo bijzonder meegemaakt als nu. Normaal zit ik rond deze tijd van het jaar veel binnen bij de brandende kachel, breng ik veel tijd door met vrienden en familie, verkoop ik kerstbroodjes, -gebak en olieballen bij de bakker en heb je echt een kerstgevoel in dikke en warme kleren. Dit keer kerst in de zomer... Het kerstgevoel ontbreekt me toch echt, ook heb ik niet het idee dat het bijna 31 december is. We zeggen het hierboven zo vaak tegen elkaar dat het december is - het dringt niet door.Het is hier momenteel elke dag rond de 30 graden. Je hebt dan echt je momenten in de schaduw en binnen nodig. Vooral als het windstil is (Gordon's Bay staat bekend om zijn stevige wind), is het echt zweten geblazen. Sowieso vliegt de tijd hier voorbij, gisteren bedacht ik me dat ik hier al voor 3 maanden ben! Times flies, when you’re having fun. Voordat ik mijn laatste weken beschrijf, wil ik jullie eerst weer bedanken voor de (kerst)kaarten die ik ontvangen heb. Naar wat ik hoor is er ook nog heel wat onderweg, helaas de post is hier niet zo snel als in Nederland… Ook apart om de foto's van thuis te krijgen van kerstdiners, familie en vrienden. Toch heb ik nog geen moment gehad dat ik echt terug zou willen zijn - het is geweldig om hier te zijn!
Het somerkersfees hebben we hier gevierd met alle kinderen en ons team. Om van te voren al een beetje in de kerstemming te komen, zijn we 2 keer bij Candles by Candlelight geweest. De eerste was in Kirstenbosch – een botanische tuin aan de voet van de Tafelberg in Kaapstad. Echt leuk om met zoveel mensen op een kleedje te zitten en te picknicken; zoiets moeten ze ook in Nederland organiseren! Daarna hebben we allerlei kerstliederen gezongen met en orkest en verschillende optredens. Het mooiste vond ik het in het donker ‘Silent night’ te zingen waarbij je alleen glow-in-the-dark-sticks zag bewegen. Ook in de Christ Church zijn we met de oudste kinderen bij Candles by Candlelight geweest. Daar was het branden met een echt kaarsje in een donkere kerk.
Van te voren zijn we erg druk geweest met de voorbereidingen voor kerst. Schuur schoon en klaargemaakt, kerstboom gemaakt, kerstwerkjes gemaakt, slingers door het huis, ramen versierd, liederen en dansjes ingestudeerd, diner klaar gemaakt, mooiste kleren aan… Het was mooi! Met een geleend keyboard heb ik de liederen begeleid en hebben wij als aunties ‘Komt allen tezamen’ in 3 talen gezongen. Het bezoek van familie rond de kerstdagen was ook meer dan normaal. Moeders beseffen dan ineens met kerst dat ze hun kinderen niet bij hen hebben en komen dan met cadeaus hun kinderen opzoeken. 1 moeder kwam zelfs na 2 jaar haar 5-dochtertje opzoeken! Sommige moeders zijn echt onvriendelijk. Één moeder kwam de dag na kerst op bezoek bij haar dochtertje. Ze zag er niet uit met rooddoorlopen ogen waar ze van alles in had gesmeerd. Ze is psychisch en kan daardoor niet voor haar dochtertje van 1 zorgen. Allerlei verhalen over wat mannen haar aangedaan hebben en wat haar dochtertje haar in haar buik aangedaan had vertelde ze ons met een intrigerende blik. We hebben haar zo snel mogelijk weer weggeleid naar het hek. Gelukkig kunnen we zelf het hek dicht houden als dat nodig is.
De Boxing Day (soort 2e kerstdag hier, waar kinderen hun cadeaus krijgen) was spannend voor de kinderen. Eindelijk kregen ze hun presents waar ze zo lang opgewacht hadden. Alle cadeaus lagen onder de kerstboom en één voor één kwamen de kids naar voren om hun cadeaus op te halen. De schoenendozen zijn gesponsord via het schoenendozenproject waarbij kinderen een doos ontvangen, die mensen volstoppen aan de hand van een lijstje (tandpasta, kleren, snoep, zeep, speelgoed, enzovoort). De dozen worden per leeftijd en j/m samengesteld. Prachtig om die bekjes te zien bij het ontvangen van hun doos. Jammer dat sommig speelgoed de dag zelf al kapot gaat hier, kinderen genieten er desondanks erg van om zo’n enorm, gevulde doos te krijgen!
De werkers hadden natuurlijk vrij met kerst en alle 4 de huismoeders hebben vakantie. Een hele verandering voor ons en helemaal voor de kinderen. Nu slapen wij op de units. Afgelopen week was ik de huismoeder van alle meiden (omdat er een aantal voor de vakantie/kerst bij familie was, slapen alle meiden op 1 unit. Je maakt dan echt nog meer deel uit van het leven van de kinderen en bent gewoon echt ‘moeder’. ’s Nachts hoor je uit de meeste kamertjes een geronk en gesnurk en ’s morgens voor dag en dauw hoor je al weer fluisterstemmetjes. Voordat ze gaan slapen heb ik met elke kamer waar 2 of 3 kinderen slapen samen gebeden. Mooi om te horen zo’n kindergebed, maar ook indrukwekkend als je een meisje van 10 hoort bidden voor bewaring tegen slechte mensen die slechte dingen doen, terwijl je dat niet wilt, bewaring voor seks en voor de mensen op de straat die niets hebben. Het geeft toch echt een bijzonder gevoel als je dan zelf in het bed naast de kamers van de kinderen, bidt voor al deze meiden met verschillende afschuwelijke achtergronden die op dat moment zo lief en zacht slapen. Tja, ik moet zeggen dat het niet altijd lief en leuk is. Al die veranderingen, vakantie, kerst, kinderen die er niet of wel zijn – voor de structuur natuurlijk niet zo bevorderlijk. Deze kinderen hebben ook zeker hun duidelijkheid, strakke hand en straf nodig. Momenten daarna smelt je hart weer als er een meisje tegen je zegt: ‘I wish you were my mum’ en dan je armen stevig om je heenslaat. Of lieve S. die per se mee terug wil naar Nederland en elke keer briefjes schrijft met ‘you’re my best mum’. Het zijn allemaal schatten op hun eigen manier!
Dan nog het kamperen, dat was echt genieten. Het had wat voeten in de aarde voordat het rond was. Een camping regelen bleek niet zo makkelijk te gaan, na wat heen en weer gerij bleek dat geregeld. Het was een ontzettend prachtig plekje op het witte strand tegen de oceaan aan. Toen de eerste groep (kids van 3-6 jaar) vol spanning op weg ging, werd ik die avond gebeld of we ze alsjeblieft zo snel mogelijk konden ophalen omdat de tent door de stevige wind kapot gewaaid was. De volgende dag zijn er weer nieuwe tenten geregeld en een nieuwe camping geregeld in Paarl. Tijdens de 2 nachten dat ik met 7 meiden van 8-14 op een camping in Paarl gekampeerd heb, heb ik echt van die geluksmomenten beleefd die je echt nooit meer wil vergeten. Zoals
- de prachtige route van de heenweg via Grabouw-Franschhoek over de Theewaterskloofdam. Na een half uur was de spanning al zo hoog, dat ze maar gingen slapen omdat het zo lang duurde. Om de vijf minuten vroegen ze met van die spannende gezichtjes of we er waren.
- het samen zingen met de gitaar op een kleedje voor onze tenten bij 2 kaarsjes en de schemering met heel veel sterren
- sterrenkijken met 2 pubers die dicht tegen me aanliggen met het geluid van een klaterende rivier naast je. Als ik daarna een spannend en sterk verhaal vertel, kruipen ze nog dichter tegen me aan en bibberen bij elk eng geluid
- 4 slapende/snurkende meisjes in mijn tent als je gaat slapen
- met z’n allen pannenkoeken bakken op 2 gasbranders. We zijn wel meer dan een uur bezig geweest en iedereen moest haar talenten laten zien natuurlijk
- chocola eten voor het slapen gaan met alle dametjes die hun vingers erbij opeten
- in het zwembad met alle campinggasten in het water overgooien met onze bal
- vol verbazing kijken met open mond naar een stel stevige Afrikaanse vrouwen die helemaal uit hun plaat gaan in en naast het zwembad. Daar zijn wij ingetogen en sobere Nunspetertjes wel erg saai bij
- ontbijten met 2 zakken brood en 1 pot pasta wat voor de meiden erg bijzonder was omdat ze elke dag porridge eten.
-S. die de hele dag door of auntie Willemijn een dolphin wil nadoen
- kleine J. die ’s morgens bovenop je komt liggen als je net wakker bent
- Lieve S. die beide nachten gewoon stiekem in mijn bed is gaan liggen en die ik slapend op haar eigen matje moest leggen
- eitjes bakken met de oudste chicks en dan perongeluk express een paar eieren teveel bakkken en die gauw opeten voordat de rest terugkomt
- reflecteren en plannen maken met je 2 collegaatjes op een kleedje onder de sterrenhemel onder het genoten van mintchocola tussen 2 tenten vol slapende girls
- uren achter elkaar in het zwembad spelen en daarna doodop op je handdoek vallen waar ze natuurlijk gelijk op je moeten komen liggen
- cola drinken
- donuts en perziken krijgen omdat het heel bijzonder is als je als blanke met zoveel donkere meiden op de camping bent. Mensen je ook echt aankijken van hoe zit die constructie in elkaar?
- aan een meisje in het zwembad vertellen die vraagt waarom iedereen mij ‘auntie’ noemt, vertellen dat het allemaal mijn dochters zijn.
- van de lange glijbaan gaan met de meiden (waar je voor moest betalen), waar ik voor iedereen een kaartje betaald had. Bovenaan bleek dat er eentje echt niet durfde. Bij de vraag wie er dan maar voor haar in de plaats mocht gaan, was het antwoord dat auntie dat dat maar moest doen anders was het niet eerlijk. Heer lijk die gezichtjes van alle meiden bij de uitgang waar ze mij op stonden te wachten
- verbazing over elke braai die bij elke campingplaats staat. Afrikaners zijn echte gezelligheidsmensen die de hele dag op de camping in hun stoeltje zitten en eten, braaien, drinken en vrolijk zijn.
Het was echt een onvergetelijke happening, ook voor de meiden die dagen erna nog terug wilden naar het zwembad en de camping. Zelfs nu hebben ze het nog over 'the camp'! 7 blije gezichtjes – daar doe je het uiteindelijk voor. Dat je daarna helemaal kapot bent met spierpijn en een enorme rommel moet opruimen, maakt dan niet meer uit!
Wat ik 2 weken geleden ook heb gedaan en echt leuk was; tja het is echt waar: paardrijden door de schitterende wijngaarden van Stellenbosch. Willemijn op een paard? Tja de insiders zullen weten dat ik niet echt een dierenvriend ben – toch heb ik mijn angst overwonnen en was het echt genieten van het rijden op een paard. Denk dat ik als ik terugben in Nederland, ook ga paardrijden. Verder hebben we afgelopen vrijdag weer een dagje vrij gehad na 3 weken; dat was extra genieten. Het enige wat we gedaan hebben, was dan ook alleen maar liggen, lezen en genieten op het strand.
Aanstaande 31 december gaan we oliebollen bakken voor de kinderen hier en natuurlijk ook voor onszelf. Op 1 januari gaan we een heuse nieuwjaarsduik doen (opzich niet vervelend met 30 graden). Hier in Zuid-Afrika wordt er verder niet veel aandacht besteed aan de jaarwisseling zoals bij ons met vuurwerk, oliebollen, appelflappen enz.
Bij deze wens ik jullie allemaal veel geluk, gezondheid en zegen toe voor 2014!
Liefs,
Willemijn
PostNet suite 80
Private bag X4
Gordon’s Bay 7151
South Africa
Het somerkersfees hebben we hier gevierd met alle kinderen en ons team. Om van te voren al een beetje in de kerstemming te komen, zijn we 2 keer bij Candles by Candlelight geweest. De eerste was in Kirstenbosch – een botanische tuin aan de voet van de Tafelberg in Kaapstad. Echt leuk om met zoveel mensen op een kleedje te zitten en te picknicken; zoiets moeten ze ook in Nederland organiseren! Daarna hebben we allerlei kerstliederen gezongen met en orkest en verschillende optredens. Het mooiste vond ik het in het donker ‘Silent night’ te zingen waarbij je alleen glow-in-the-dark-sticks zag bewegen. Ook in de Christ Church zijn we met de oudste kinderen bij Candles by Candlelight geweest. Daar was het branden met een echt kaarsje in een donkere kerk.
Van te voren zijn we erg druk geweest met de voorbereidingen voor kerst. Schuur schoon en klaargemaakt, kerstboom gemaakt, kerstwerkjes gemaakt, slingers door het huis, ramen versierd, liederen en dansjes ingestudeerd, diner klaar gemaakt, mooiste kleren aan… Het was mooi! Met een geleend keyboard heb ik de liederen begeleid en hebben wij als aunties ‘Komt allen tezamen’ in 3 talen gezongen. Het bezoek van familie rond de kerstdagen was ook meer dan normaal. Moeders beseffen dan ineens met kerst dat ze hun kinderen niet bij hen hebben en komen dan met cadeaus hun kinderen opzoeken. 1 moeder kwam zelfs na 2 jaar haar 5-dochtertje opzoeken! Sommige moeders zijn echt onvriendelijk. Één moeder kwam de dag na kerst op bezoek bij haar dochtertje. Ze zag er niet uit met rooddoorlopen ogen waar ze van alles in had gesmeerd. Ze is psychisch en kan daardoor niet voor haar dochtertje van 1 zorgen. Allerlei verhalen over wat mannen haar aangedaan hebben en wat haar dochtertje haar in haar buik aangedaan had vertelde ze ons met een intrigerende blik. We hebben haar zo snel mogelijk weer weggeleid naar het hek. Gelukkig kunnen we zelf het hek dicht houden als dat nodig is.
De Boxing Day (soort 2e kerstdag hier, waar kinderen hun cadeaus krijgen) was spannend voor de kinderen. Eindelijk kregen ze hun presents waar ze zo lang opgewacht hadden. Alle cadeaus lagen onder de kerstboom en één voor één kwamen de kids naar voren om hun cadeaus op te halen. De schoenendozen zijn gesponsord via het schoenendozenproject waarbij kinderen een doos ontvangen, die mensen volstoppen aan de hand van een lijstje (tandpasta, kleren, snoep, zeep, speelgoed, enzovoort). De dozen worden per leeftijd en j/m samengesteld. Prachtig om die bekjes te zien bij het ontvangen van hun doos. Jammer dat sommig speelgoed de dag zelf al kapot gaat hier, kinderen genieten er desondanks erg van om zo’n enorm, gevulde doos te krijgen!
De werkers hadden natuurlijk vrij met kerst en alle 4 de huismoeders hebben vakantie. Een hele verandering voor ons en helemaal voor de kinderen. Nu slapen wij op de units. Afgelopen week was ik de huismoeder van alle meiden (omdat er een aantal voor de vakantie/kerst bij familie was, slapen alle meiden op 1 unit. Je maakt dan echt nog meer deel uit van het leven van de kinderen en bent gewoon echt ‘moeder’. ’s Nachts hoor je uit de meeste kamertjes een geronk en gesnurk en ’s morgens voor dag en dauw hoor je al weer fluisterstemmetjes. Voordat ze gaan slapen heb ik met elke kamer waar 2 of 3 kinderen slapen samen gebeden. Mooi om te horen zo’n kindergebed, maar ook indrukwekkend als je een meisje van 10 hoort bidden voor bewaring tegen slechte mensen die slechte dingen doen, terwijl je dat niet wilt, bewaring voor seks en voor de mensen op de straat die niets hebben. Het geeft toch echt een bijzonder gevoel als je dan zelf in het bed naast de kamers van de kinderen, bidt voor al deze meiden met verschillende afschuwelijke achtergronden die op dat moment zo lief en zacht slapen. Tja, ik moet zeggen dat het niet altijd lief en leuk is. Al die veranderingen, vakantie, kerst, kinderen die er niet of wel zijn – voor de structuur natuurlijk niet zo bevorderlijk. Deze kinderen hebben ook zeker hun duidelijkheid, strakke hand en straf nodig. Momenten daarna smelt je hart weer als er een meisje tegen je zegt: ‘I wish you were my mum’ en dan je armen stevig om je heenslaat. Of lieve S. die per se mee terug wil naar Nederland en elke keer briefjes schrijft met ‘you’re my best mum’. Het zijn allemaal schatten op hun eigen manier!
Dan nog het kamperen, dat was echt genieten. Het had wat voeten in de aarde voordat het rond was. Een camping regelen bleek niet zo makkelijk te gaan, na wat heen en weer gerij bleek dat geregeld. Het was een ontzettend prachtig plekje op het witte strand tegen de oceaan aan. Toen de eerste groep (kids van 3-6 jaar) vol spanning op weg ging, werd ik die avond gebeld of we ze alsjeblieft zo snel mogelijk konden ophalen omdat de tent door de stevige wind kapot gewaaid was. De volgende dag zijn er weer nieuwe tenten geregeld en een nieuwe camping geregeld in Paarl. Tijdens de 2 nachten dat ik met 7 meiden van 8-14 op een camping in Paarl gekampeerd heb, heb ik echt van die geluksmomenten beleefd die je echt nooit meer wil vergeten. Zoals
- de prachtige route van de heenweg via Grabouw-Franschhoek over de Theewaterskloofdam. Na een half uur was de spanning al zo hoog, dat ze maar gingen slapen omdat het zo lang duurde. Om de vijf minuten vroegen ze met van die spannende gezichtjes of we er waren.
- het samen zingen met de gitaar op een kleedje voor onze tenten bij 2 kaarsjes en de schemering met heel veel sterren
- sterrenkijken met 2 pubers die dicht tegen me aanliggen met het geluid van een klaterende rivier naast je. Als ik daarna een spannend en sterk verhaal vertel, kruipen ze nog dichter tegen me aan en bibberen bij elk eng geluid
- 4 slapende/snurkende meisjes in mijn tent als je gaat slapen
- met z’n allen pannenkoeken bakken op 2 gasbranders. We zijn wel meer dan een uur bezig geweest en iedereen moest haar talenten laten zien natuurlijk
- chocola eten voor het slapen gaan met alle dametjes die hun vingers erbij opeten
- in het zwembad met alle campinggasten in het water overgooien met onze bal
- vol verbazing kijken met open mond naar een stel stevige Afrikaanse vrouwen die helemaal uit hun plaat gaan in en naast het zwembad. Daar zijn wij ingetogen en sobere Nunspetertjes wel erg saai bij
- ontbijten met 2 zakken brood en 1 pot pasta wat voor de meiden erg bijzonder was omdat ze elke dag porridge eten.
-S. die de hele dag door of auntie Willemijn een dolphin wil nadoen
- kleine J. die ’s morgens bovenop je komt liggen als je net wakker bent
- Lieve S. die beide nachten gewoon stiekem in mijn bed is gaan liggen en die ik slapend op haar eigen matje moest leggen
- eitjes bakken met de oudste chicks en dan perongeluk express een paar eieren teveel bakkken en die gauw opeten voordat de rest terugkomt
- reflecteren en plannen maken met je 2 collegaatjes op een kleedje onder de sterrenhemel onder het genoten van mintchocola tussen 2 tenten vol slapende girls
- uren achter elkaar in het zwembad spelen en daarna doodop op je handdoek vallen waar ze natuurlijk gelijk op je moeten komen liggen
- cola drinken
- donuts en perziken krijgen omdat het heel bijzonder is als je als blanke met zoveel donkere meiden op de camping bent. Mensen je ook echt aankijken van hoe zit die constructie in elkaar?
- aan een meisje in het zwembad vertellen die vraagt waarom iedereen mij ‘auntie’ noemt, vertellen dat het allemaal mijn dochters zijn.
- van de lange glijbaan gaan met de meiden (waar je voor moest betalen), waar ik voor iedereen een kaartje betaald had. Bovenaan bleek dat er eentje echt niet durfde. Bij de vraag wie er dan maar voor haar in de plaats mocht gaan, was het antwoord dat auntie dat dat maar moest doen anders was het niet eerlijk. Heer lijk die gezichtjes van alle meiden bij de uitgang waar ze mij op stonden te wachten
- verbazing over elke braai die bij elke campingplaats staat. Afrikaners zijn echte gezelligheidsmensen die de hele dag op de camping in hun stoeltje zitten en eten, braaien, drinken en vrolijk zijn.
Het was echt een onvergetelijke happening, ook voor de meiden die dagen erna nog terug wilden naar het zwembad en de camping. Zelfs nu hebben ze het nog over 'the camp'! 7 blije gezichtjes – daar doe je het uiteindelijk voor. Dat je daarna helemaal kapot bent met spierpijn en een enorme rommel moet opruimen, maakt dan niet meer uit!
Wat ik 2 weken geleden ook heb gedaan en echt leuk was; tja het is echt waar: paardrijden door de schitterende wijngaarden van Stellenbosch. Willemijn op een paard? Tja de insiders zullen weten dat ik niet echt een dierenvriend ben – toch heb ik mijn angst overwonnen en was het echt genieten van het rijden op een paard. Denk dat ik als ik terugben in Nederland, ook ga paardrijden. Verder hebben we afgelopen vrijdag weer een dagje vrij gehad na 3 weken; dat was extra genieten. Het enige wat we gedaan hebben, was dan ook alleen maar liggen, lezen en genieten op het strand.
Aanstaande 31 december gaan we oliebollen bakken voor de kinderen hier en natuurlijk ook voor onszelf. Op 1 januari gaan we een heuse nieuwjaarsduik doen (opzich niet vervelend met 30 graden). Hier in Zuid-Afrika wordt er verder niet veel aandacht besteed aan de jaarwisseling zoals bij ons met vuurwerk, oliebollen, appelflappen enz.
Bij deze wens ik jullie allemaal veel geluk, gezondheid en zegen toe voor 2014!
Liefs,
Willemijn
PostNet suite 80
Private bag X4
Gordon’s Bay 7151
South Africa
-
29 December 2013 - 16:26
Adri Ten Have:
Hoi willemijn wat een belevenis daar en wat raar om zo kerst en oud en nieuw te vieren
Ik wens je een hele goeie jaarwisseling toe en alle gieds voor 2014
Ook voor alke kinderen en mensen daar. Groetjes van mij
-
29 December 2013 - 16:30
Gerrie:
Hallo Willemijn. Wat een prachtig verslag, je kan er wel een boek van maken. Een goede jaarwisseling. Veel sterkte met alles Groetjes Gerrie en ook van Ruud. -
29 December 2013 - 17:18
Ria Boone:
Ha die willemijn,
Leuk om je reisverslag weer te lezen. Je maakt heel wat mee daar.
Het lijkt mij ook idd apart om zo kerst te vieren. Dankbaar werk daar volgens mij.
Wij hebben je zeker gemist hoor met de kerstdrukte.
Ik wens je een heel Goed Nieuwjaar toe,en veel Zegen voor jou en alle mensen om je heen.
Liefs Ria -
29 December 2013 - 21:18
Michiel/Barbera En Boys:
Ha Willemijn,
Wat een mooi verslag, julle geniet baie !!
Excuus dat we nog nooit wat hebben laten horen,.........zo zie je maar hoe mensen zijn.
Wat we wel merken en horen dat je het daar in de Kaap het goed naar je zin hebt.
Klaasje vraagt steeds wanneer Willemijn komt oppassen.......die enge vrouw...hahahah.
Kerst met 30 graden is inderdaad wel bijzonder, alhoewel het hier ook wel voorjaar lijkt.
Je zult wel hard moeten werken als ik het zo lees, een dag of een paar dagen vrij is dan ook wel
even lekker.
Hier gaat alles zijn gangetje, de tweeling is vorige week alweer een jaar geworden, helaas waren
de beide heren ziek.......grieperig etc.....
Hannes heb ik niets meer over te vertellen, schreeuwt me na van: doe normaal man simpeltje
Overigens heeft hij dit overgenomen van Barbera die mij dit ook wel eens toe roept/schreeuwt.
Zo zie je maar, het is overal wat.........
We kijken uit naar de 14e Jan, we hopen in de avonduren ( laat) te landen in Cape Town en zullen dan direct per taxi doorreizen naar Stellenbosch waar we een lodge gehuurd hebben.
Zoals je weet gaat moeder Grietje ook mee ( leuk voor haar)
We blijven de hele periode in de kaap en zullen ook nog naar George afreizen ( 400km) een vriendin van mijn moeder woont daar en hopen daar een nacht te blijven. ga je mee ?
Voor dat we vertrekken spreken we elkaar nog wel om het één en ander door te spreken.
Je gaat wel een dag met ons mee hoor........wijnboeren af......en teut terugkomen...hahaha."
Ik kap ermee, morgen gaan we met het hele kooksel naar Goes, een zus van Bar heeft een kindje gekregen en dat gaan we bewonderen ( na 4 jongetjes eindelijk een meisje...........)
Nogmaals excuus dat ik nooit heb wat laten horen, ik weet uit ervaring hoe leuk dat is !
Wij maken het goed door je live te bezoeken.......
Groet en kus van de 4 knapen ( ook van mij hoor)
Barbera en Michiel.
-
30 December 2013 - 11:42
Deborah:
lieve willemijn ik mis je heeeel erg maar ik mis je niet alleen de heeeele familie mist je
kerst is heeeel leuk maar het was erg jamer dat je er niet was
heeeel fijn oud en nieuw de groeten deborah en familie knulst -
30 December 2013 - 11:47
Deborah:
en een heeeele dikke kus nog van deb -
30 December 2013 - 11:50
Petra:
Liefje, heerlijk dat je kerst kunt vieren met 30 graden. Die nieuwjaarsduik daar durf ik ook wel aan haha, beter dan in Zwolle. Ik spreek je gauw weer, ik mis je! xx -
30 December 2013 - 16:30
Jorieke:
Ha Willemijn, Altijd weer leuk om je verslagen te lezen. :-) Een goede jaarwisseling en geniet nog van je tijd in Afrika! Xx Jorieke -
30 December 2013 - 16:31
Jorieke:
Ha Willemijn, Altijd weer leuk om je verslagen te lezen. :-) Een goede jaarwisseling en geniet nog van je tijd in Afrika! Xx Jorieke -
30 December 2013 - 16:31
Jorieke:
Ha Willemijn, Altijd weer leuk om je verslagen te lezen. :-) Een goede jaarwisseling en geniet nog van je tijd in Afrika! Xx Jorieke -
31 December 2013 - 10:23
Annemieke:
Willemijntje! Heerlijk om je blije verhalen te lezen ^^, echt genieten! :) Veel plezier met oud & nieuw en heeeel veel sterkte met je nieuwjaarsduik, haha :D! Xxxx Annemieke -
06 Januari 2014 - 10:14
Reina:
dag Willemijn
Wij wensen je een gezegend 2014 toe. en ook Gods zegen met het werk in Zuid Afrika
groeten van de Bruintjes -
13 Januari 2014 - 22:00
Jolande:
Hey Willemijn...
Beetje een late reactie op je verslag, maar ik heb er weer van genoten. Wat heb je het toch super leuk daar. Ik vind het ook zo tof om te lezen, omdat ik daar in onze huwelijksreis ook 2 weken rond gezworven heb. Ik weet nog dat Wilco en ik er van genoten als we bij een café aan de rand van Kaapstad op het terras zaten. Super om te zien hoe iedereen dan op een overvolle taxi sprong en er half uit hing. Kon daar allemaal, weet niet of dat nu nog gebeurd...Als het even kon zaten we daar dan ieder einde van de dag van te genieten.
Morgen vertrekken Bar en Mich met oma richting jou...leuk voor ze. De kleintjes zijn vandaag al in Terneuzen gebracht, dus die is ze kwijt. Om 6.00 uur vertrekken ze hier uit Nunspeet. Wij hebben zondag op Arnouds verjaardag allemaal al gedag gezegd.
Ik heb pas een hele lange app naar je gestuurd met al info wat wij hier zo'n beetje meemaken, en meegemaakt hebben. Ik weet niet of je die ontvangen hebt? Het gaat hier verder goed met ons. Kinderen zijn al weer ruim een week naar school na de kerstvakantie. Myrthe maakt het nu goed op de VTO, gelukkig. Was vanavond ook ijverig de hele avond aan het leren. Lian gaat over 2 weken haar type examen doen en typt als een sneltrein, hoef ik me dus geen zorgen om te maken. Babetje is altijd nog even rustig en soms wel een s een beetje te kwetsbaar. Ze kan klappen krijgen van haar kleine zusje Eva.
Nou ik heb even niets meer te vertellen...
Het ga je goed, en geniet van je hollandse gasten.
Groet van ons allen...
Jolande.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
